Patron szkołyMaria Konopnicka (1842-1910) - poetka, nowelistka, publicystka, pseudonim Jan Sawa.
Maria z Wasiłkowskich Konopnicka urodziła się 23 maja 1842 r. w Suwałkach. Dzieciństwo i młodość spędziła w Kaliszu. W latach 1855-1856 uczyła się na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie. Tam poznała Elizę Orzeszkową. W 1862 r. poślubiła Jana Jarosława Konopnickiego i zamieszkała w Majątku Bronów.
Po powstaniu styczniowym poetka wyjechała do Drezna, gdzie podjęła intensywna pracę samokształceniową. Wróciła do kraju w 1865 r. Konopniccy sprzedali zadłużony majątek Bronów i wzięli w dzierżawę folwark Gubin. Małżeństwo Marii Konopnickiej rozpadło się w 1877 r. Wtedy wyjechała do Warszawy z sześciorgiem dzieci. W stolicy pracowała jako nauczycielka, publikowała. Debiutowała w 1876 r. cyklem poetyckim ,,W Górach". Od 1878 r. brała udział w akcjach społecznych - Czytelnia dla Kobiet, Koło Oświaty Ludowej.
W latach 1884-1886 Maria Konopnicka redagowała pismo dla kobiet ,,Świt". Po 1890r. przebywała w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i we Włoszech. Utrzymywała kontakt z krajem. Na dwudziestopięciolecie pracy pisarskiej otrzymała w darze narodowym dworek w Żarnowcu pod Krosnem. Nie rezygnowała z pracy społecznej. W Warszawie wraz z innymi działaczkami organizowała pomoc dla uwięzionych i ich rodzin.
Maria Konopnicka zmarła 8 października 1810 r. w sanatorium we Lwowie.
Najbardziej znane utwory:
cykle liryczne: "Wieczorne pieśni", "Na fujarce", "Z łąk i pól", "Po rosie", "Linie i dźwięk", "Italia";
epos: "Pan Balcer w Brazylii";
nowele: "Mendel Gdański", "Nasza szkapa", "Miłosierdzie gminy";
utwory dla dzieci: "O krasnoludkach i sierotce Marysi", "O Janku Wędrowniczku", "Na jagody".